Monday, February 24, 2014

No post.

Bunga yang cantik pasti berduri.
Tatkala angin senja mendayu-dayu.
Aku terasa pilu.
Bahagia engkau bersama mereka.
Aku hanya duduk tiada diendah.
Ku sangkakan aku mutiara.
Rupanya kaca yang rapuh.
Senyum ketawa yang aku nantikan.
Semakin jarang kunjung tiba.
Biar aku sahaja merasa.
Aku insan biasa.
Punya hati.
Punya perasaan.
Sifat iri hati yang kadangkala aku benci.
Dan tidak dapat dielakkan.
Salahkah aku?
Membiarkan disakiti dalam diam tanpa siapa tahu.
Salahkah aku?
Aku tidak tahu dalam tak tahu.
Semakin ragu dan pilu.
Izinkan aku menyediri.
Menikmati angin yang sepi.

p/s: ni sesaje je bosan. nanti ade pulak kang yg terasa. maklumlah aku penat layan org cepat terasa ni. sem ni kan macam busuk sikit. pepaham laa. so jgn tambah taik ok babaii


No comments:

Post a Comment